วิธีหาสัจนิรันดร์กำหนดให้ประพจน์นั้นเป็น F ถ้ามีประพจน์ใดประพจน์หนึ่งขัดแย้ง แสดงว่าประพจน์นั้นเป็นสัจนิรันดร์ ตัวเลือกที่ 1จากโจทย์ p⇒q⇒q⇒p T→F≡Fจะได้ p⇒q≡T→1 และ q⇒p≡F จาก T→F≡F q≡T และ p≡F แทนใน 1จาก 1 p⇒q≡Tจะได้ F⇒T≡T T≡T ไม่ขัดแย้งดังนั้น p⇒q⇒q⇒p ไม่เป็นสัจนิรันดร์ ตัวเลือกที่ 2จากโจทย์ ~p∨~q⇒p⇒q T→F≡Fจะได้ ~p∨~q≡T→1 และ p⇒q≡F จาก T→F≡F p≡T และ q≡F แทนใน 1จาก 1 ~p∨~q≡Tจะได้ ~T∨~F≡T F∨T≡T T≡T ไม่ขัดแย้งดังนั้น ~p∨~q⇒p⇒q ไม่เป็นสัจนิรันดร์ ตัวเลือกที่ 3จากโจทย์ p∧~q ⇒~p⇒ p⇒q T→F≡Fจะได้ p∧~q ⇒~p≡T→1 และ p⇒q≡F จาก T→F≡F p≡T และ q≡F แทนใน 1 จาก 1 p∧~q ⇒~p≡Tจะได้ T∧~F⇒~T≡T T∧T⇒F≡T T⇒F≡T F≢T ขัดแย้งดังนั้น p∧~q ⇒~p⇒ p⇒q เป็นสัจนิรันดร์ ตัวเลือกที่ 4จากโจทย์ p∧q ⇒~q ⇒p⇒q T→F≡Fจะได้ p∧q ⇒~q ≡T→1 และ p⇒q≡F จาก T→F≡F p≡T และ q≡F แทนใน 1 จาก 1 p∧q ⇒~q ≡Tจะได้ T∧F⇒~F≡T F⇒T≡T T≡T ไม่ขัดแย้งดังนั้น p∧q ⇒~q ⇒p⇒q ไม่เป็นสัจนิรันดร์